فولادهای ساختمانی عمومی

Posted by هیچ دیدگاهی برای فولادهای ساختمانی عمومی ثبت نشده دسته‌بندی نشده

فولادهای ساختمانی عمومی

فولادهای ساختمانی عمومی
منظور از این فولا ها طبق استاندارد DIN 17100 فولاد هایی هستند که عملیات حرارتی برای آنها پیش بینی نشده است.مهمترین مشخصه این فولاد ها خواص مکانیکی (مثلا استحکام کششی، تنش تسلیم و ازدیاد طول نسبی)، گروه کیفی و ویژگی آنها جهت شکل دادن می باشد.
تنش تسلیم به ضخامت محصول بستگی دارد و ازدیاد طول با افزایش استحکام کاهش می یابد، یعنی فولاد شکننده می شود.
حرف   Sبرای بدنه اصلی در نام فولاد استفاده شده است که معرف فولاد های سازه ای می باشد و عدد بعد از آن استحکام تسلیم را برحسبMPa نشان می دهد.این مقدار استحکام برای ضخامت کمتر از 16 میلیمتر صادق است. در ضخامت های بیشتر از 16 میلیمتر این استحکام کاهش می یابد.
در این دسته فولادها، عبارت بعدی معرف خواص مکانیکی تکمیلی (انرژی ضربه در دماهای مختلف)، انواع عملیات حرارتی و فرایند های مختلف تولیدی و عبارت الحاقی دوم نشان دهنده نوع شکل دهی محصول فولادی است.
در این استاندارد مفهوم بعضی از حروف و اعداد نیامده است بنابراین برای اطلاعات تکمیلی این دسته از فولاد ها باید به استاندارد های دیگری مثل BS EN 10025  مراجعه کرد.
مقاومت فشاری و همچنین مقاومت کششی فولاد ساختمانی با مقاومت‌های نسبت داده شده به بتن متفاوت است.
فولاد یکی از متداول‌ترین مصالح در ساخت و ساز ساختمان‌های تجاری و صنعتی است زیرا دارای مقاومت بالا، سختی، سفتی و خاصیت انعطاف‌پذیری می باشد.
فولاد تقریباً به هر شکلی قابل ساخت است که با اتصالات پیچی یا جوشی در ساخت و ساز قابل استفاده است. به محض تحویل مصالح در کارگاه ساختمانی، می‌توان سازه فولادی رانصب کرد، در حالی که بتن، حداقل ۱–۲ هفته پس از ریختن و قبل از ادامه عملیات اجرایی، باید به عمل آورده شود، و این باعث می‌شود که فولاد به عنوان مصالح سازه ای سازگار با برنامه عملیات اجرایی باشد.